Yaşamımız, yaşadığımız zaman dilimi midir? Yoksa o yaşam dilimine sığdırabildiklerimiz mi ?
Ölçülebildiğimiz kadar mı büyüğüz? Yoksa yaptıklarımız, yarattıklarımız mıdır bizi büyüten?

Bu soruların cevabını bulmaya çalışıyorum 3 Ocak 2015 günü, Sevgili Babam Cezmi BİLGİN’in mezarı başında.
Karlı bir kış günü, kendi doğduğu köyde uğurladık onu son yolculuğuna.
Bizi bu acılı günümüzde yalnız bırakmayan tüm dostlara selam olsun.
Cumhuriyet çınarı,45 yıl öğretmenlik yapmış mütevazi öğretmenim benim. Ahçı yamağı olarak gönderildiği işyerinden
Arifiye Köy Enstitüsü’ne kaçıp ilk öğretmenliğini kendi köyünde yapmış ve değdiği her yere ışık saçmış, iz bırakmıştı.

Büyük adamdı “Babam.” Mekanı cennet olsun.

Nurten ÖZTÜRK