Sonbaharın ardından gelecek kışı bilsem de sararan yaprakların savruluşunu, çimlerin üzerini yorgan gibi kaplayışını özlerim.

Çok sevdigimiz bir dostumuzun sözleri gelir aklıma. Acaba kaç bahar daha…

Son zamanlarda sevdiklerimizin hastalıkları, birer birer yaşamdan kopuşları hüzne boğsada içimizi yaşama daha çok bağlanmalı, akıp giden zamandan kendimize zaman koparmalıyız.

Kaçırdıklarımıza üzülmeyi bırakıp, son baharı sarı saçlarından yakalamalıyız…

Biraz cesaret, biraz uzaklaşmak kaygıdan, tasadan, inanın iyi gelecek…